KLASA VIIB

 

Temat: Bezpieczne wakacje

 

https://www.slideshare.net/strazgminna/prezentacja-o-wakacjach-13454189

https://www.youtube.com/watch?v=W4RHyjQLfCM&feature=youtu.be

https://www.youtube.com/watch?v=heNna0maQ0E&feature=youtu.be

https://www.youtube.com/watch?v=bTL4vNkBqvk

 

 

 

Szkolny program profilaktyczny:

„Mój przyjaciel Telefon!? – zjawisko fonoholizmu w naszej szkole”.

 

 

Materiały poglądowe dla nauczycieli

Błyskawiczny rozwój technologiczny sprawił, że telefony komórkowe przestały być tylko narzędziami do komunikacji. Dla młodych ludzi nowoczesne aparaty stają się „centrum dowodzenia” ich życiem. Dzięki smartfonom robią zdjęcia, kręcą filmy, słuchają muzyki, grają w gry, zapisują ważne wydarzenia, surfują w internecie. 

Badanie „Młodzież a telefony komórkowe” zrealizowane przez TNS OBOP w ramach kampanii społecznej „Uwaga! Fonoholizm” ukazuje niepokojące statystyki:

• telefon komórkowy towarzyszy młodym Polakom niemal non stop – aż 36% ankietowanych nie wyobraża sobie nawet jednego dnia bez telefonu,
• co czwarty nastolatek na pewno wróciłby się po komórkę, gdyby zapomniał zabrać jej z domu,
• aż 60% badanych zdarzyło się korzystać z telefonu komórkowego podczas lekcji    w szkole, 18% ściągało podczas klasówek,
• 44% badanych używa telefonu podczas rodzinnego posiłku, a 28% – w kinie                   i teatrze, a aż 8% - w kościele podczas mszy,
• ponad połowa (56%) badanej młodzieży preferuje kontakt telefoniczny od spotkania z ludźmi i osobistej rozmowy,
• nastolatki często rozmawiają o telefonach, są na bieżąco z nowościami i funkcjami.

 

Według wyników badania najczęściej używane przez młodzież funkcje telefonu to wysyłanie sms-ów (76%) oraz dzwonienie (70%). Muzyki za pomocą telefonu słuchało codziennie 65% badanych nastolatków. Zdjęcia i filmy robiło aż 92% z czego 30 % kilka razy w tygodniu. Ponadto dzięki nowym funkcjom w komórkach dwie trzecie badanych traktowało telefon, jako podstawowe źródło zdobywania wiedzy.

 

Zaburzone relacje

Nadużywanie telefonu prowadzi do fonoholizmu. Niepokoi fakt, że młodzi ludzie są na niego narażeni bardziej niż ich rodzice. W procesie socjalizacji wtórnej zbyt częste używanie telefonu komórkowego znacząco zaburza  budowanie kontaktów z rówieśnikami i otoczeniem. Powoduje to negatywne konsekwencje rozwojowe, które w dorosłym życiu mogą objawić się niskim poczuciem własnej wartości i nieumiejętnością nawiązywania relacji bezpośrednich.

Konsekwencją uzależnienia od komórki jest także zanik zainteresowań i pasji młodego człowieka. Pojawiają się również zaburzenia funkcji biologicznych (odżywiania czy snu), co może przełożyć się na trudności w nauce, a później w pracy.

Fonoholizm prowadzi również do zubożenia języka komunikacji. Młody człowiek, np.: pisząc smsy, używa specyficznych, skrótowych form, które przenosi często na kontakty bezpośrednie, co skutkuje błędami językowymi w mowie i piśmie.

 

Telefon przyspawany do ucha bądź ręki, czyli charakterystyka osoby uzależnionej od telefonu komórkowego:

• przywiązuje wielką wagę do posiadania telefonu komórkowego,
• musi mieć go cały czas przy sobie, często nosi również ze sobą dodatkową, naładowaną baterię,
• kiedy nie ma ze sobą naładowanego aparatu, odczuwa głęboki dyskomfort, analogiczny do tego, jaki następuje po nagłym odstawieniu narkotyku, objawia się on: złym nastrojem, niepokojem, irytacją, bezsennością, a nawet atakami paniki,
• jest dla niej pośrednikiem i najważniejszym narzędziem w codziennych kontaktach         z innymi,
• ustawicznie, nerwowo nasłuchuje sygnału dzwonka bądź dźwięku sygnalizującego otrzymanie SMS-a,
• by usprawiedliwić swoje zachowanie, powołuje się na wygodę i bezpieczeństwo,
• odczuwa silną potrzebę przynależności do grupy i bycia akceptowanym przez nią,
• cierpi na fobię społeczną bądź lęk przed samotnością, ma niską samoocenę,

 

 

Dzwonię, klikam, gram, wymieniam, czyli rodzaje uzależnień od telefonu komórkowego:

Uzależnieni od SMS-ów

Osoby te odczuwają przymus wysyłania i odbierania wiadomości tekstowych. Ich nastrój zależy od liczby otrzymanych danego dnia SMS-ów. Potrafią wysłać nawet po kilkaset wiadomości dziennie. Zdarza się, że wysyłają one SMS-y nie tylko do osób znajdujących się w pobliżu, ale nawet do samych siebie (np. z komputera). W wyniku tak intensywnego posługiwania się klawiaturą aparatu często jest ona bardzo zużyta, a na kciuku osoby uzależnionej pojawia się charakterystyczny odcisk.

Uzależnieni od nowych modeli

Osoba uzależniona bardzo często nabywa nowe modele telefonów, by stać się posiadaczem jak najmodniejszego i wyposażonego w wiele nowoczesnych funkcji aparatu. Wydaje na to duże sumy i ciągle śledzi udoskonalenia pojawiające się na rynku telefonii komórkowej.

"Komórkowi ekshibicjoniści"

Osoby te przy wyborze telefonu przywiązują ogromną wagę do jego wyglądu (koloru   i stylistyki) oraz do ceny. Posługują się telefonem w taki sposób, by wszyscy wokół mieli okazję jemu i posiadanym przez niego funkcjom się przyjrzeć. Rozmawiają przez telefon bardzo głośno, a gdy dzwoni, zwlekają z odebraniem. Potrafią też prosić, by dzwonić do nich, gdy znajdują się w miejscu publicznym. Często cechuje je niska samoocena, a posiadany model aparatu utożsamiają ze swoją pozycją społeczną.

Gracze

Uzależnienie to przejawia się szczególnym zainteresowaniem dla gier znajdujących się w telefonie. Osoby uzależnione traktują aparat jak konsolę do gier. Grają tak długo, aż uda im się pobić nowy rekord, ściągają coraz to nowe gry.

SWT - syndrom wyłączonego telefonu.

Osoby cierpiące na SWT obawiają się wyłączyć choć na chwilę swój telefon. W sytuacji braku dostępu do aparatu przeżywają stan jak po odstawieniu narkotyków. By zabezpieczyć się przed tym, zwykle noszą ze sobą dodatkową, naładowaną baterię, często nie wyłączają telefonu nawet na noc, a gdy ktoś je obudzi, to i tak są gotowe podjąć rozmowę czy odpowiedzieć na SMS-a.

Jak rozpoznać zagrożenie? - niepokojące objawy:

• przywiązywanie wyjątkowej roli do telefonu komórkowego, który towarzyszy nastolatkowi w każdej wykonywanej czynności,
• młody człowiek nie może skoncentrować się na nauce czy pomocy w domu, tylko bez przerwy zerka na wyświetlacz. Musi mieć telefon cały czas przy sobie, często nosząc np. dodatkową baterię,
• jeśli nie ma aparatu, odczuwa niepokój, staje się nerwowy i nadpobudliwy. Odczuwa stałą potrzebę komunikowania się z innymi przez telefon, a unika kontaktów bezpośrednich.

 

Rozmowa – klucz do sukcesu

Te objawy powinny nas zaniepokoić i skłonić do rozmowy z dzieckiem na temat nadmiernego korzystania z komórki. W ten sposób możemy dotrzeć do tego, co leży u podstaw jego zachowania i wspólnie zastanowić się nad najlepszym rozwiązaniem. Ważne jest, aby w trakcie rozmowy traktować nastolatka jak równego sobie partnera. Dzięki temu nie odczuje presji i niepokoju, które mogą zakłócić szczery dialog. Nie należy wzbudzać w nim poczucia winy – młody człowiek musi zrozumieć, że nie jest sam i z pomocą innych może rozwiązać swój problem. Należy zwrócić uwagę na to, jak ważny jest kontakt bezpośredni z rówieśnikami, oraz wytłumaczyć, że podtrzymywanie relacji i budowanie przyjaźni jest wówczas trwałe, gdy spotykamy się z drugą osobą i możemy z nią porozmawiać twarzą w twarz.

 

Po więcej informacji zapraszam na str.: https://webowadbp.wixsite.com/fonoholizm/

 

opracowała:

mgr Agata Gołba

 

 

https://www.gov.pl/web/zdrowie/co-musisz-wiedziec-o-koronawirusie

 

https://zdrowie.radiozet.pl/Choroby/Choroby-zakazne/Czy-wirus-moze-przeniesc-sie-na-ubraniach-Jak-postapic-z-paczka-od-kuriera

 

Wolny czas na kwarantannie

kwarantannę warto tez wykorzystać m.in. na:

• aktywność fizyczną w domu
• wirtualne zwiedzanie muzeów
• naukę języków obcych online
• oddanie się własnym pasjom.

 

 

•  Czytanie książek. W mediach społecznościowych jest akcja #zostańwdomu #czytajksiążki. Zachęcam do przyłączenia się. Czytanie to naprawdę wielka przyjemność, która dodatkowo nas rozwija   i pozwala oderwać myśli od tak trudnej sytuacji w kraju i na świecie, jaką mamy.
•  Wspólne oglądanie seriali. Banalne? Nie, przede wszystkim przyjemne i integrujące rodzinę. Tutaj znajdziecie świetne seriale na Netflix, które poprawią Wam humor:
•  Nauka języków obcych online. Kwarantannę można mądrze wykorzystać ucząc się języków obcych. Bodaj najbardziej znaną w Polsce propagatorką nauki mówienia po angielsku jest Arlena Witt, która od 2015 roku ma swój kanał na YouTube "Po Cudzemu". Subskrybuje go 492 tys. osób. Może dołączycie?
•  Wirtualne zwiedzanie muzeów na świecie. Kochasz podróże i odwiedzasz zawsze muzea? Podczas kwarantanny rób to wirtualnie! Wirtualnie można zwiedzać m.in. Guggenheim Museum (Nowy Jork), Musée d’Orsay (Paryż), British Museum (Londyn), National Gallery of Art (Waszyngton), Van Gogh Museum (Amsterdam).
•  Trening z Ewą Chodakowską albo Anną Lewandowską. Brakuje Ci ćwiczeń . Spróbuj potrenować z Ewą Chodakowską lub Anną Lewandowską. Obie instruktorki mają zróżnicowane programy i można z nimi ćwiczyć włączając zestawy ich autorskich ćwiczeń na komputerze lub telewizorze.
•  Sprzątanie. Nie, to nie żart. Psychologowie już dawno temu potwierdzili, że sprzątanie odstresowuje niezwykle skutecznie, pozwala zwalczyć stres i lęki. No i pamiętajcie: zawsze lepiej się ruszać niż leżeć na kanapie!
•  Rozwijaj swoje pasje. Lubisz szyć? Haftować? Gotować? A może frajdę sprawia ci pieczenie? To czas, aby to robić.           W końcu w pasje wkładamy serce i odstresowujemy się. A o to przecież chodzi   w tym trudnym czasie kwarantanny społecznej.
•  Zagraj w planszówki. Świetny sposób na spędzenie czasu z rodziną. Gry planszowe lubią i dzieci,  i dorośli. Wybierzcie na początek taką, którą lubicie, a potem wspólnie poznajcie zasady nowych.
•  Pamiętaj o dobrym humorze. To bardzo ważne, abyśmy potrafili się śmiać mimo lęku, jaki odczuwamy o najbliższych, stresu, jaki wiąże się z pandemią.

 

Źródło: Internet

 

 

Co to jest stres?

Stres jest zjawiskiem, z którym mamy do czynienia niemal codziennie. Towarzyszy nam on na różnych płaszczyznach życia – w szkole, na studiach, w pracy, w domu, podczas choroby. Stres ma na nasz organizm dwojaki wpływ – jest on bowiem w niektórych sytuacjach czynnikiem niezbędnym do przetrwania oraz swoistym motywatorem pchającym nas do działania. Jednakże stres może nieść także negatywne skutki. Jak wpływa na organizm przewlekły, długotrwały stres? Jak poradzić sobie ze stresem?

Warto tu nadmienić że stres jest nieodłącznym atrybutem życia i organizmów żywych. Cytując Hansa Selye, kanadyjskiego badacza stresu, można powiedzieć że „bez stresu nie byłoby życia”.

 

Jak poradzić sobie ze stresem?

Radzenie sobie ze stresem to bardzo szerokie zagadnienie, ale można udzielić kilka podstawowych wskazówek:

• uwierz w siebie – pamiętaj, że to czy źle lub dobrze myślisz o sobie zależy w dużej mierze od tego czego o sobie nauczyłeś się w życiu, i że w znacznym stopniu możesz wzmocnić wiarę w siebie. Daj więc sobie szansę i naucz się pozytywnych rzeczy o sobie,
• traktuj trudności jak wyzwania – niemal niezależnie od tego jakie trudności nas spotykają, zawsze możemy się dzięki nim czegoś nauczyć i znajdować w tym energię, nie bez powodu mówi się „co cię nie zabije to cię wzmocni”,
• naucz się odprężać – tak samo jak organizm potrafi przystąpić do mobilizacji w postaci reakcji stresowej, może też się skutecznie odprężyć.
• bądź aktywny – aktywność fizyczna to jeden z prostych i skutecznych sposobów radzenia sobie ze stresem. Jesteś spięty? Idź na jogging,
• skorzystaj z pomocy – rozmowa z bliską osobą o tym co trudne potrafi nieraz radykalnie zmienić postrzeganie trudności. Możesz też skorzystać z porady psychologa lub psychoterapeuty.

 

Źródło:

/www.centrumdobrejterapii.pl/materialy/stres-co-to-jest-i-jak-sobie-z-nim-radzic/

 

ttps://www.medonet.pl/psyche/psychologia,jak-poradzic-sobie-ze-stresem-,artykul,1733299.html